Beste Shosh,

Binyomin en ik waren erg bedroefd toen we hoorden van het overlijden van Beni. Hoewel je een aantal keren had gezegd dat hij ziek was, hoopte ik echt dat het voor hem zou veranderen. Ik was bemoedigd toen je zei dat zijn pijn werd verlicht nadat je een professor had geraadpleegd, dus je e-mail was een schok.

Ik kan me alleen maar voorstellen hoe zwaar het verlies van Beni voor jou en je familie is. In de paar keer dat we elkaar ontmoetten, leek het erop dat jullie twee zo’n speciale en hechte relatie hadden. Ik weet dat het niet gemakkelijk zal zijn en ik hoop dat uw kinderen in de buurt zullen zijn om u door deze moeilijke tijd te helpen.

Beni was een veelzijdig persoon. Hij vocht voor zijn land en leek toch zo’n zachte ziel en een diepe denker. Hij was op zoveel manieren getalenteerd – als ik me goed herinner, schreef hij zowel poëzie als een ongelooflijke kunstenaar. Ik weet dat schilderen hem veel plezier heeft gegeven in de tweede helft van zijn leven en zijn kunstwerken blijven een bewijs van zijn talent en de essentie van wie hij was.

Ik keek naar de youtube waar je naar verwees en had tranen in mijn ogen. Ik moest echter lachen om het gedeelte waarin Beni het had over Art Expo en hoe je hem wenkte weg te gaan als er geïnteresseerde klanten waren. Dit was hoe het was — Beni dacht dat zijn kunstwerk niet af of goed genoeg was en jij werkte zo hard om zijn werk aan de wereld te promoten. Ik vraag me af of hij besefte hoeveel mensen hij aanraakte met zijn kunst en hoe hij mensen aan het denken zette.

We denken altijd met genegenheid aan jou en Beni a’h. In de 27 jaar dat we bestaan ​​waren jullie de aardigste en meest ‘echte’ mensen met wie we ooit hebben samengewerkt. Ik hoop dat we op een dag in staat zullen zijn om te gaan zitten en wat tijd door te brengen om elkaars leven in te halen.

Binyomin sluit zich bij mij aan om ons diepste medeleven te betuigen met uw verlies. Het is traditie om te zeggen ‘Hamokem yenachem eschem bitoch shaar Tzion Viyerushalayim’
— Moge je vanaf nu alleen nog maar ‘smachot’ en vreugde kennen.

Vergeef me dat ik niet eerder heb gereageerd. We tekenden een huurcontract op 1 maart en verhuisden tegen de 15e in een enorme puinhoop. Door de drukte en de verbouwing van de nieuwe ruimte had ik amper tijd om na te denken, laat staan ​​om de computer open te maken. Onze computers werken nog steeds niet op het werk omdat we nog steeds gesloten zijn, maar ik heb eindelijk thuis ingecheckt.

graag,

Chavie Blasbalg
Creatieve alternatieve galerij
Brooklyn